1. فشار مصرف منابع
صنعت نساجی به ویژه حوزه پارچه برای منسوجات خانگی ، وابستگی زیادی به منابع طبیعی دارد. از جمع آوری مواد اولیه تا تولید محصولات نهایی، هر پیوندی از مصرف مقدار زیادی از منابع آبی، منابع زمین و سوخت های فسیلی جدایی ناپذیر است. به عنوان مثال پنبه را در نظر بگیرید. به عنوان یکی از مهمترین مواد اولیه نساجی جهان، فرآیند کاشت آن به مقدار زیادی آب آبیاری و کود و سموم نیاز دارد که نه تنها تنش منابع آبی را تشدید می کند، بلکه ممکن است منجر به تخریب خاک و آلودگی آب شود. علاوه بر این، دستیابی به سایر الیاف طبیعی مانند پشم و ابریشم نیز با بهره برداری بیش از حد از منابع حیوانی و از بین رفتن تعادل اکولوژیکی همراه است.
2. شدت انتشار آلودگی
فاضلاب، گازهای زائد و ضایعات جامد تولید شده در فرآیند چاپ و رنگرزی پارچه برای منسوجات خانگی یکی از منابع اصلی آلودگی محیط زیست هستند. فاضلاب حاوی غلظت بالایی از مواد مضر مانند رنگ، مواد کمکی و فلزات سنگین است که به سختی در محیط طبیعی تجزیه می شوند و آسیب های طولانی مدت و جدی به اکوسیستم آبی وارد می کنند. انتشار گازهای زائد شامل گازهای مضر مانند ترکیبات آلی فرار (VOCs) و سولفیدها است که نه تنها بر کیفیت هوا تأثیر می گذارد، بلکه ممکن است آلودگی ثانویه مانند باران اسیدی ایجاد کند. اگر زباله های جامد مانند منسوجات و ضایعات استفاده شده به درستی مدیریت نشوند، منابع زمین را اشغال کرده و حتی آلودگی محیط زیست را از طریق دفن زباله یا سوزاندن بیشتر تشدید می کنند.
3. تخریب تعادل اکولوژیکی
پارچه برای منسوجات خانگی بهره برداری بیش از حد از منابع طبیعی و انتشار آلودگی نه تنها به کیفیت محیط زیست آسیب می رساند، بلکه تعادل اکولوژیکی را نیز از بین می برد. آبیاری بیش از حد و استفاده از کودها و آفت کش ها منجر به کاهش کیفیت خاک و کاهش تنوع زیستی شده است. آلودگی آب، ساختار و عملکرد اکوسیستم‌های آبی را از بین برده و بقا و تولیدمثل موجودات آبزی را تحت تأثیر قرار داده است. آلودگی هوا با تأثیر بر سیستم اقلیمی و کاهش کیفیت هوا به طور غیرمستقیم بر تعادل اکولوژیکی تأثیر گذاشته است. علاوه بر این، توسعه صنعت نساجی همچنین ممکن است باعث واکنش های زنجیره ای مانند تخریب زمین و کمبود آب شود و بحران اکولوژیکی را تشدید کند.
4. چالش های اقتصاد دورانی
تحت مفهوم اقتصاد دایره ای، تولید پایدار از پارچه برای منسوجات خانگی باید بر بازیافت منابع و کاهش انتشار زباله تاکید کرد. با این حال، در عملیات واقعی، بازیافت و استفاده مجدد از منسوجات خانگی با چالش های زیادی مواجه است. از یک سو، سیستم بازیافت ضایعات منسوجات کامل نیست و تضمین نرخ بازیافت و کیفیت بازیافت دشوار است. از سوی دیگر، به دلیل تنوع و پیچیدگی مواد نساجی، فناوری بازیافت و هزینه آن نسبتاً بالاست. این امر منجر به دفن یا سوزاندن تعداد زیادی از منسوجات زباله شده است که نه تنها باعث هدر رفتن منابع می شود، بلکه آلودگی محیط زیست را نیز تشدید می کند.
5. فوریت نوآوری سبز
در مواجهه با چالش های زیست محیطی فوق، صنعت نساجی نیاز فوری به تقویت نوآوری سبز و ترویج ارتقاء و تحول صنعتی دارد. این شامل توسعه مواد جدید سازگار با محیط زیست، بهبود فرآیندهای تولید، بهبود بهره وری انرژی، و تقویت پیشگیری و کنترل آلودگی است. با این حال، نوآوری سبز نه تنها به مقدار زیادی سرمایه گذاری سرمایه و پشتیبانی فنی نیاز دارد، بلکه به راهنمایی سیاست و همکاری مکانیزم بازار نیز نیاز دارد. در حال حاضر، اگرچه برخی از شرکت ها پیشرفت مثبتی در نوآوری سبز داشته اند، تحول سبز در کل صنعت هنوز باید تسریع شود.
چالش های پیش روی پارچه برای منسوجات خانگی در محیط پیچیده و شدید هستند. برای رویارویی با این چالش ها، صنعت نساجی باید اقدامات جامعی را برای تقویت کشت و ارتقای حفاظت از منابع و آگاهی حفاظت از محیط زیست انجام دهد. بهبود سیستم بازیافت ضایعات منسوجات؛ افزایش تلاش‌های نوآوری سبز؛ هدایت سیاست‌ها و ایجاد مکانیسم‌های بازار را ترویج می‌کند. و تقویت همکاری ها و مبادلات بین المللی. تنها از این طریق می توان به توسعه پایدار صنعت نساجی و همزیستی هماهنگ محیط زیست محیطی دست یافت.
